Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Οι παραβολές του Χριστού: Δρόμοι για να προσεγγίσουμε τη Βασιλεία του Θεού όχι μύθοι!

Με αφορμή τις παραβολές του Χριστού οι μαθητές του Β3 τμήματος του Τρίτου Γυμνασίου Κομοτηνής έκαναν μια αναζήτηση στους μύθους του Αισώπου και τους σύγκριναν με τις Παραβολές του Χριστού. Μελετώντας τις ομοιότητες και τις διαφορές κατανόησαν ότι:

Και οι μύθοι και οι παραβολές έχουν απλές ιστορίες για να γίνουν κατανοητές σε μεγάλους και μικρούς ΑΛΛΑ  διαφέρουν ως προς το περιεχόμενο και τον σκοπό τους .
Ενώ οι μύθοι έχουν ιστορίες με προσωποποιημένα ζώα, οι παραβολές είναι φτιαχτές ιστορίες από την καθημερινότητα των ανθρώπων.
Οι μύθοι δίνουν κάποια ηθικά διδάγματα καυτηριάζοντας τις άσχημες συνήθειες των ανθρώπων και του χαρακτήρα τους , ενώ η παραβολές έχουν περιεχόμενο ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ διότι αναφέρονται στη Βασιλεία του Θεού δίνοντας στον άνθρωπο όχι απλά ένα ηθικό δίδαγμα αλλά τον δρόμο για τη συμμετοχή στη Βασιλεία Αυτή.



Η Παραβολή του 'Ασωτου Υιού ή αλλιώς του Σπλαχνικού Πατέρα


Η Εκκλησία μας διαβάζει την παραβολή του ασώτου γιου τη δεύτερη Κυριακή του Τριωδίου. Η παραβολή θέλει να μας διδάξει την άπειρη αγάπη, που έχει ο Θεός για κάθε άνθρωπο και μάλιστα για τον αμαρτωλό. Όταν ο άνθρωπος δεχτεί μέσα του την αγάπη του Θεού, τότε ο δρόμος της αληθινής μετάνοιας είναι εύκολος. Ο Ουράνιος Πατέρας μας περιμένει με ανοιχτή την αγκαλιά να γυρίσουμε στην αγάπη του πατρικού μας σπιτιού, δηλαδή στον Παράδεισο, όπου ο άνθρωπος ζει αιώνια μαζί με το Θεό.

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2015

Ο ευλαβής ιερεύς, ο έμπορος και ο Μ.Βασίλειος





Περὶ τῆς μνημονεύσεως κατὰ τὴν ἱερὰ Προσκομιδὴ
Κάποιος εὐλαβὴς Ἱερεύς, σύγχρονος τοῦ Μ. Βασιλείου, λόγω κάποιων περιστάσεων μπῆκε σὲ χρέη καὶ τὰ χρέη αὐτὰ σὺν τῷ χρόνω αὐξήθηκαν καὶ οἱ πιστωτὲς τὸν ἐνοχλοῦν γιὰ τὸ χρέος του.
Αὐτὸ τὸν ἀνάγκασε νὰ στραφεῖ καὶ νὰ ζητήσει βοήθεια σὲ κάποιον κοντινὸ καὶ γνωστό του ἔμπορο, ὁ ὁποῖος, εἰσακούοντας τὸ αἴτημά του, τοῦ ἔδωσε 500 χρυσὰ νομίσματα μὲ τὰ ὁποία ὁ ἱερεὺς ξεπλήρωσε τὸ χρέος του. Πρὸς ἱκανοποίηση τοῦ ἐμπόρου ὁ ἱερεὺς τοῦ ὑποσχέθηκε νὰ μνημονεύει τὸ ὄνομά του καὶ τὸ ὄνομα τῶν συγγενῶν του ὑπὲρ ὑγείας καὶ ὑπὲρ ἀναπαύσεως στὴν Προσκομιδὴ γιὰ ὅλη του τὴ ζωή.